Ontwikkelingen door de jaren heen
In Nederland is het Bart Sierhuis geweest die in de jaren zestig de lier een stap verder heeft gebracht.
Via zijn werk bij De Zonnehuizen in Zeist kwam hij in contact met Bernard Lievegoed en met muziektherapie.
De toen gebruikte lieren vormden een bron van frustratie voor hem omdat deze niet voldeden aan hetgeen hij voor ogen had. Dat inspireerde hem om zelf een lier te ontwikkelen die dichter stond bij de opvattingen die Rudolf Steiner voor ogen had.
Zo ontwikkelde hij een lier met een vrijliggend klankdeel, dat hij de Davidsharp of kinnõr noemde.
Bernard Lievegoed was van mening dat hij met dit model dicht bij dat ideaal van Steiner kwam met zijn unieke ontwerp.
Intussen was de markt, bij gebrek aan een lier die Rudolf Steiner voor ogen had, overspoeld door Choroi en Gärtner, waardoor men ook binnen de antroposofie weinig oog had voor zijn ontwerp.
Toch is de Davidsharp een geliefd instrument gebleven van musici, muziektherapeuten en schoolkinderen.
In 1998 heeft Albert ter Beek het het bouwen van de lier overgenomen van Bart Sierhuis. Hij verbeterde het ontwerp van Bart Sierhuis door de snaarbrug van de lieren van het hardere citroenhout te maken waardoor de klank nog beter overgebracht werd naar het vrijliggende klankdeel.
In 2017 heeft Toversnaar de bouw van de lier overgenomen van Albert ter Beek. Het atelier is verplaatst van Zutphen naar Zwolle.